Dat we dan versmelten
Dat we weten dat dit moment nooit meer
Dat we niets anders en dat niet willen
Dat we zo stevig vasthouden dat we in 1000 stukjes breken en toch bijeen blijven
En dat dat dan genoeg is.
Dat ik dan bevries
Dat mijn hand de deurklink niet meer
Dat jouw voetstappen na een trage stilte snel vervagen
Dat ik in 1000 stukjes breek en uiteen val
En dat het dan genoeg is.