Leestijd: 12 min
Luister je liever? Klik dan hier
‘Oh shit!’ dacht ik ineens, ‘ik deel nu wel heel leuk van alles bij de Toekomst van Nu, maar ik heb mezelf nog helemaal niet voorgesteld.’ Direct gevolgd door: ‘maar daar houd jij toch ook helemaal niet van?’
En dat klopt! Ik heb eerlijk gezegd een flinke hekel aan jezelf voorstellen. Wanneer ik een nieuwe Kring of groepsSchoolreis houd, zul je dus ook nooit een uitgebreid voorstelrondje tegenkomen. In deze blog deel ik hoe deze haat aan voorstelrondjes is ontstaan en wat ik er tegenwoordig mee doe.
“Hallo, ik ben Karla, 42 jaar en ik sta al 20 jaar voor groep 3.“
Mijn nekharen gaan ervan overeind staan. Niet omdat ik Karla een onsympathieke vrouw vind, of haar niet wil leren kennen. Maar puur omdat ik weet wat er nu komt: een hele rits vol automatische verhaaltjes over jezelf.
Je herkent het vast wel. Zodra er gezegd wordt dat er een voorstelrondje aankomt ben je al in je hoofd aan het oefenen met wat je gaat zeggen. Wat deel je wel? Wat laat je weg? Van de spanning komt het uiteindelijk vaak weer op hetzelfde neer; je naam, leeftijd, met een beetje geluk je woonplaats en je werk.
Dat verhaal dekt nooit de lading van wie je écht bent.
Daarom zul je bij mij nooit een voorstelrondje tegenkomen. Je bent namelijk zoveel meer dan het verhaal dat je over jezelf vertelt.
Ik zou kunnen zeggen: ‘Hoi, ik ben Jennifer, 24 jaar. Ik coach leerkrachten en teams want ik vind het belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn in het onderwijs. Ik zet me er voor in dat iedere onderwijsprofessional in Nederland zijn eigen talenten en behoeften herkent en erkent en bewust inzet voor onvergetelijk onderwijs.’
Ik kan iets zeggen als: ‘Ik vind het belangrijk dat er onderwijs is dat de leerkracht vanuit ontspanning en plezier kan verzorgen. Zonder dat je er zelf op leegloopt. Lessen die de kinderen door de puurheid en het enthousiasme van de leerkracht nooit meer vergeten. Omdat je zelf 100% jezelf bent en daarmee de kinderen ook de ruimte geeft om 100% zichzelf te zijn.’
Het zijn mooie woorden. En het is ook absoluut onderdeel van wat ik doe.
Maar het dekt zo NIET de lading van wat ik allemaal doe en ben, en wat er allemaal nog meer met je gebeurt als je met mij samenwerkt.
Dus de vraag aan jou is nu:
Welk verhaal vertel jij anderen over jezelf?
Sinds ik afgelopen jaar van 5 dagen voor de klas naar 3 dagen voor de klas en een eigen bedrijf ging werd ik me hier ineens heel bewust van. Het standaard verhaal dat ik afdraaide: ‘ja, ik ben leerkracht (of wij noemen het liever teamlid) op een vernieuwende basisschool, werk met kinderen van 6-9 jaar, super gaaf!’ dat verhaal kon ik ineens niet meer gebruiken.
Toen pas besefte ik me hoe ik me eigenlijk had vastgehouden aan dat standaard verhaal en hoe dat helemaal niet dekt wie ik ben.
Hoe doe je het dan wel?
Allereerst is het natuurlijk belangrijk om te ontdekken wie je dan wel bent buiten dat mooie verhaal. Voor mij werkt het heel goed om daar creatief mee aan de slag te gaan. Door plaatjes en quotes te verzamelen en daarin een soort energie te vangen, of door zelf te schrijven.
Zo ontdekte ik bijvoorbeeld toen ik ging schrijven over de vraag Waarom doe ik wat ik doe? dat ik erin geloof dat, wanneer iedereen zijn unieke zelf zou kunnen (en durven!) zijn, het hele leven (inclusief lesgeven natuurlijk) een stuk leuker en makkelijker maar ook duurzamer zou worden. Je loopt er dan niet meer op leeg, maar doet dingen waar je energie van krijgt.
Dat heeft ermee te maken dat we onszelf nu vaak in een hokje proppen.
‘Ik ben leerkracht, dus daar hoort bij dat ik de hele zomervakantie nodig heb om weer op te laden’
‘Ik ben leerkracht, dus het is logisch dat ik lange dagen maak, want ik heb dat allemaal over voor de kinderen, want het is mijn passie’
Wanneer je ziet dat iedereen eigenlijk een puzzelstukje is, is het logisch dat jezelf in dat hokje proppen totaal niet fijn voelt. Later meer daarover, of luister alvast deze podcast waarin ik te gast was.
Enfin, ik geloof dus via de leerkrachten dé manier is om het onderwijs aan te pakken. Omdat je twee vliegen in één klap slaat; leerkrachten voelen zich beter en kunnen beter lesgeven, wat weer een positief effect heeft op de kinderen – de Toekomst van Nu.
Ik stelde mezelf in mijn journal ook nog de vraag Waarom doe ik wat ik doe? Daar kwamen ook weer allerlei interessante dingen uit: ik kan creatief denken, ik zie/hoor/voel veel en kan daarmee mensen ook écht zien, ik zie de eerste keer meteen alle potentie in iemand en die kan ik er dan stapje voor stapje uit laten komen, ik ben zelfbewust en nieuwsgierig, allemaal van dat soort dingen.
Ik besloot terug te lezen in mijn boekje en ontdekte daar nog meer over mezelf. Ik heb een daadkracht en een innerlijk vuur (dat ik nu weer helemaal voel terwijl ik dit typ), waardoor ik actie onderneem en niet bang ben om dingen te proberen. Ik durf te leren.
Zo kwamen er allemaal dingen naar boven die onderdeel van mijn verhaal zijn.
Moet het allemaal zo diep en moeilijk?
Nee, zeker niet. De aanname dat dit diep en moeilijk is, is er juist één die je helemaal los mag laten. Het enige wat jij hoeft te doen is zijn.
Ik weet dat journalen voor mij een manier is om te zijn, maar het kan ook op hele andere manieren. Ik zat bijvoorbeeld later die dag even lekker te kleuren toen er ineens een zin in me opkwam. ‘Ik neem er geen genoegen mee dat het leven een aaneenschakeling van teleurstellingen is met af en toe een helder moment. Ik loop met alle liefde met je mee, kom je opvangen en een schop onder je kont geven, maar jij blijft degene die bepaalt. Ik ga je niet redden of zeggen dat het moet. Ik stel je vragen en drop hints, zodat je zelf jouw pad vindt.’
Okay, ik geef toe, vrij diep haha, maar dat past ook bij mij.
Dat zegt precies wie ik ben en hoe ik graag werk. Wanneer je in de Klas van 2022 meedoet plan jij zelf jouw sessies in. Omdat ik erop vertrouw dat jij kunt bepalen wanneer je ze het beste kunt gebruiken. Wanneer je op 1:1 Schoolreis meegaat hebben we een startpunt en een einddoel/eindgevoel, maar alles daar tussenin laat ik ontstaan.
Ik laat je inzien wat mogelijk is. Ik geef jou daarmee de regie en het vertrouwen dat jij jouw keuzes mag maken. Als het even niet lukt vang ik je op en als het even wel lukt dan sta ik als aller hardst te cheerleaden aan de zijlijn.
Het hoeft dus helemaal niet moeilijk, maar ik weet wel dat dit soort dingen – dit soort ervaringen – veel meer zeggen dan ‘Hoi ik ben Jennifer en ik ben coach’. Zo voel ik me niet. Ik voel me geen coach, zoals jij je misschien niet altijd leerkracht voelt. Ik ben een mentor die voorleeft, met je meeleeft en de energie belichaamt waar jij in mee kan.
Zoals jij niet zomaar een leerkracht bent, maar een plek van vertrouwen. Een voorbeeld, een fijne, gezellige plek waar de kinderen altijd terecht kunnen. Jij bent iemand die de kinderen echt ziet en waar ze zich veilig voelen om te kunnen groeien op hun eigen tempo.
Met het woordje leerkracht doe je jezelf met al die kwaliteiten echt tekort.
Okay – einde rant haha.
Hoe doe je het dan wel? deel 2
Waar het niet hoeft vertel ik geen verhaal over mezelf.
Niet alleen omdat ik dus geloof dat je anderen er nooit helemaal mee kunt uitleggen wie je bent, maar ook omdat je met dat verhaal een beeld van jezelf in stand houdt. Terwijl je eigenlijk als mens continu aan het groeien, ontwikkelen en dus veranderen bent.
Mijn nieuwe favoriete manier om mezelf voor te stellen is aan de hand van random feitjes. Feitjes die tegelijk heel veel en heel weinig over mij zeggen.
Ik houd bijvoorbeeld van ijs – vooral chocolade ijs. 🍨 Maar dat is dus niet zomaar van ’tja ik vind ijs wel lekker’. IJs eten is voor mij een moment waarmee ik mezelf kan stilzetten. Waarin ik intens kan genieten en even alleen maar hoef te zijn. Ik weet dat sommige mensen dit bijvoorbeeld hebben met het eerste kopje koffie in de ochtend. Dat heb ik met ijs.
Dit random feitje zegt dus eigenlijk heel veel, omdat het niet alleen herkenbaar is, maar ook iets zegt over hoe ik in het leven sta. Dat ik het belangrijk vind om af en toe stil te staan en alleen maar even te zijn.
En dan nu, natuurlijk, de uitdaging voor jou!
Allemaal leuk en aardig die verhalen over mij, maar het is hoog tijd voor het verhaal dat jij over jezelf vertelt. Je kunt deze keer kiezen uit 2 uitdagingen die je via een reactie hieronder of een DM op Instagram @detoekomstvannu met me kunt delen.
Optie 1: stel jezelf voor op de manier die bij jou past. Dat mag via een standaard verhaal, met emoji’s en leuke feitjes wat jij wilt.
Optie 2: leer me jou echt kennen in één van mijn sessies.
Boek een Pauze/Bars sessie en laat je energie weer te laten stromen en helemaal te ontspannen zodat jij je daarna weer helemaal (verbonden met) jezelf voelt.
Ga mee op Schoolreis, een live-dag in een kleine groep of 1:1 waarin we het hele proces wat ik hierboven beschrijf van schrijven tot post-its tot visualisaties doorlopen om duidelijk te hebben waar je naartoe wilt en wat jij daarvoor nodig hebt.
Mag ook in de Klas, als je 5 maanden lang (op een goede manier) intensief ruimte voor jezelf wilt maken. Als je vanuit pure ontspanning, plezier en vertrouwen met energie les wilt geven.
Whatever bij jou past!
Het lijkt me oprecht heel leuk om jou écht te leren kennen!
Bonus: hoe kun je dat verhaal over jezelf in jouw voordeel gebruiken?
Nadat ik dit hele verhaal hierboven gedeeld had bedacht ik me ineens nog een mooie aanvulling, want je kunt het verhaal over jezelf ook in jouw voordeel gebruiken.
Even een concreet voorbeeld:
Toen ik ging afstuderen wilde ik heel graag werken op een school die anders werkte – vernieuwend bij gebrek aan een betere benaming. Wat ik heb gedaan toen ik ging solliciteren is dat ik helemaal voor me ging zien dat het al zo was. Wanneer andere mensen me vroegen wat ik ging doen na mijn afstuderen vertelde ik ook dat ik op weg was om op die school te gaan werken – alsof het al gebeurd was.
Belangrijke side-note: dit is echt anders dan liegen over je ervaring of jezelf beter voordoen dan je bent. Ik vertelde er ook altijd bij dat ik gesolliciteerd had en dat het goed voelde, ik loog niet dat ik al 100% zeker aangenomen was.
Maar de manier waarop je erover vertelt kan er zeker aan bijdragen dat je zelf het gevoel en het vertrouwen krijgt dat je het ook echt gaat doen. Dat maakt de kans alleen maar groter dat het ook echt zo gaat gebeuren.
Niemand heeft er wat aan als jij zegt: ‘Ja, ik heb nog nog geen baan, maar ik zou heel misschien, al is de kans super klein dat het ook echt lukt hoor, het is ook wel moeilijk, want er zijn zoveel plekken waar je kunt werken en zo weinig scholen die zo naar onderwijs kijken, dus ik weet het nog niet…’ Zeker jijzelf niet.
Als jij duidelijk hebt wat je wilt bereiken kan het heel helpend zijn om dat verhaal al zo te vertellen.
Op scholen hoor ik het vaak op deze manier die je vast wel herkent:
‘Ja, ik ben ook zo’n perfectionist. Ik doe onwijs lang over die rapporten, hopelijk krijg ik het op tijd af.’
Als ik het zo benoem, blijf ik ook een perfectionist. Dan bevestig je dat verhaal constant aan jezelf.
Terwijl je ook aan jezelf kunt vertellen: ‘Ik doe graag alles goed. Ik werk graag alles tot in detail uit. Ik kan ergens helemaal in duiken.’
Daarmee kom je uit de slachtofferrol en geef je jezelf een keuze:
a) je ziet het als een kwaliteit en gaat er bewust mee om
b) je merkt dat de eigenschap je tegenhoudt en kiest voor verandering
Dit gaat in de praktijk een hele andere uitwerking geven dan blijven hangen in het label perfectionist.
Je hebt altijd een keuze.
Jij kunt ervoor kiezen welk verhaal je over en tegen jezelf vertelt.
Je kunt kiezen voor het verhaal van de zielige perfectionist.
Je kunt kiezen voor het verhaal van de bewuste betrokken leerkracht.
Jouw keuzes hebben onvermijdelijk invloed op wie jij bent en hoe jij doet.
Zie het als een life-hack waarmee je stapje voor stapje jouw eigen mindset (en daardoor jouw gedrag en hele leven) aan kunt passen.
Als alles een keuze is.
Wat kies jij dan?
Als je wilt kiezen voor verandering en daar wel een kleine schop onder je kont en grote cheerleader bij kunt gebruiken, let me know!
Je kunt me altijd bereiken via de mail of Instagram
Of boek direct een Pauze of 1:1 Schoolreis in mijn agenda.
p.s. als je jezelf nu het verhaal vertelt dat je niet iemand bent die zomaar de ruimte voor zichzelf maakt om hulp te vragen en in mijn DM te verschijnen, think twice. Welke keuze wil jij nu echt maken?
